Avonturen in Pucon, deel 1

Hoi allemaal!

Sinds zondagochtend 7.15u bevinden wij ons in Pucón! We hadden zaterdagavond om 22u de nachtbus vanuit Santiago, en dit bleek echt een hele relaxte manier van reizen te zijn! Je gooit je backpack onderin de bus, gaat zitten op je van tevoren gereserveerde plekje en je nestelt je met je dekentje van de busmaatschappij (die daarvoor door iemand anders is gebruikt, maar daar moet je niet te lang over nadenken) in je stoel. In de bus geldt een vrij streng regime: de lichten gaan direct als je begint te rijden uit, van alle pasagiers worden de gegevens opgeschreven en daarna gaan de gordijntjes dicht en is het tijd om te gaan slapen. De stoelen kunnen vrij comfortabel ver achteruit, zoals mijn voorbuurman graag even demonstreerde door volle bak en zonder waarschuwing zijn stoel tegen mijn knieën aan te parkeren. Ook beschikt iedereen over een soort voetensteuntje, waardoor je echt wel redelijk goed kunt liggen. En dat voor maar 15 euro voor een rit van 10 uur, daar kan de NS nog wat van leren!

Het enige nadeel is dus dat je, zeker als er geen files staan, om kwart over 7 ´s ochtends op je eindbestemming bent, op een zondagochtend, en je even geen idee hebt wat je daar eigenlijk moet doen. Gelukkig voor ons bleek er een cafeetje open te zijn, waar we onszelf hebben neergekwakt. Na wat thee waar Marjolein en ik allebei een misselijkheidsaanval van kregen, vonden we het een mooi moment om toch maar naar het hostel te gaan, ook al was het nog maar 9 uur `s ochtends. Gelukkig konden we daar al in de gemeenschappelijke ruimte terecht, en werd onze kamer snel voor ons klaargemaakt. Deze vierpersoonskamer delen we tot nu toe met zijn drieën, heel chill!

Na wat relaxen op de vroege en late ochtend besloten we om even een rondje door de stad (van zo´n 20.000 inwoners) te gaan lopen, wat een verschil met wereldstad Santiago zeg! Het lijkt hier meer op een knus dorpje in de Alpen, en de sfeer is erg leuk! Echte Nederlanders als we zijn, wilden we fietsend de omgeving verkennen, dus gingen we fietsen huren bij een plek waar ze Engels spraken. Helaas sprak de vrouw die daar werkte alleen Engels in haar dromen, want ze kon ons niet in het Engels uitleggen hoeveel de fietsen kostten en voor hoe lang we ze konden huren. Gelukkig begrijpen wij inmiddels een aardig woordje Spaans, en kwamen we erachter dat we die middag prima drie fietsen konden huren! Dus ons tripje kon gaan beginnen, tenminste, toen we eenmaal een doel hadden bedacht. We hadden gehoord dat er ergens watervallen waren, en dat leek ons wel een leuk doel. Daarom begonnen we te fietsen in de richting van de stad waar de watervallen zouden zijn. Dit bleek alleen een weg te zijn waar de auto´s voor ons gevoel gemiddeld 300 kilometer per uur reden, en waar niet echt een fietspad was. Na zo´n 20 minuten werd de weg nog smaller, en durfden we niet meer verder. We besloten om te keren en een andere weg te zoeken, en opeens kwamen we een afslag tegen met een bord naar de ´Cascadas´. Die afslag hebben we toen maar genomen, en gelukkig hadden we mountainbikes, want het was nogal een onverharde, hobbelige weg. We klommen gestaag omhoog, maar het was best een pittig tochtje over de aftandse weg, en helaas bleek na 4 kilometer (van de 8) dat we een rivier over moesten waar de weg was verdwenen. Als alternatief lagen er een paar boomstammen over het vrij hard stromende water, maar daaroverheen klauteren durfden we toch niet aan. Het werd ook wat kouder en het weer betrok een beetje, dus toen zijn we maar aan de afdaling begonnen (ik citeer Marjolein: ´Dit was echt vet!´).

Daarna wilden we nog wel een stukje fietsen, dus we besloten met behulp van een kaartje op onze telefoon dat we een leuk rondje om Pucón heen konden gaan fietsen. Dit begon goed, maar helaas was  de app waarop het kaartje stond toch wat minder goed geïnformeerd dan we dachten. We kwamen namelijk op een soort privéterrein terecht, waar we volgens de kaart toch echt dwars doorheen moesten fietsen, en werden achterna gezeten door een mega-enge hond die toch echt iets te beschermend was over het terrein van zijn baasje. Met kloppend hart sjeesden we door, tot we erachter kwamen dat de weg toch echt doodliep. Toen moesten we dus terug langs die vreselijke hond, en met een nieuw plan de campagne (gewoon fietsen, zo ver mogelijk in de buitenbocht, en niet laten merken dat je bang bent!!) zijn we omgekeerd. Wederom kwam de vreselijke hond achter ons aan, keihard blaffend en rennend en waarschijnlijk dromend van onze lekkere vlezige kuiten, maar gelukkig liet hij ons uiteindelijk heelhuids gaan. We besloten nog een klein paadje te proberen, maar op een gegeven moment kwamen we met onze fietsen echt niet meer door de struiken heen en hebben we het maar opgegeven. Via de normale weg kwamen we toen weer in Pucón, en besloten we dat we wel genoeg avonturen hadden meegemaakt voor de eerste dag.

We zijn toen plannen gaan maken voor de komende dagen, en man, dat zijn me een paar prachtige plannen! Morgen gaan we met een tour door de ´zona´, omgeving, en gaan we allemaal leuke lokale dingen bekijken, eindigend in ´hot springs´, een soort natuurlijke baden gevormd in de natuur hier. Kortom: bikini aan en gaan, heerlijk! En woensdag gaan we pas echt iets spannends en avontuurlijks doen: de Villarrica-vulkaan beklimmen, die hier op zo´n 20 kilometer afstand ligt. Dit houdt in dat je ´s ochtends om 6.30u in de bus stapt naar de vulkaan, dan zo´n 5 uur klimt, de besneeuwde vulkaan omhoog, daar lava ziet en fantastisch uitzicht hebt, en dan weer afdaalt (deels met een slee!!!). Het hangt er wel van af of het weer goed blijft, bij slecht weer mag je namelijk niet naar de top van de vulkaan, maar de weersvoorspellingen zien er voor nu nog helemaal top (haha) uit! Omdat je dus het hele stuk in de sneeuw loopt krijg je ook echt een superfancy pak aan en sneeuwschoenen en dat soort dingen, en je krijgt ook een zuurstofmasker mee, dus we gaan er waarschijnlijk uitzien alsof we de Mount Everest gaan beklimmen (hiervan volgen vast nog foto´s!). Verder willen we ook nog naar een National Park hier in de buurt, kortom: plannen genoeg!

Zoals jullie waarschijnlijk wel kunnen lezen, genieten we enorm. Het is echt megagezellig, we willen dezelfde dingen zien en doen en het is gewoon heel erg relaxed hier! Binnenkort mijn volgende blog over onze avonturen hier in Pucón!