Santiago de Chile, genieten in onze eerste stad!

Holaaaa! Tijd voor een nieuw verhaaltje, over Santiago de Chile. Ik schrijf dit vanuit de tuin van ons hostel, waar ik lekker in een van de twee ligstoeltjes aan het zwembad lig! Het is hier sinds we gisteren aankwamen prachtig weer; gisteren 23 graden en vandaag zelfs 27 graden! Echt genieten dus, en een hele mooie manier om onze reis te beginnen.

De tocht van het vliegtuig naar het hostel verliep goed, toen we eenmaal bij het vliegveld van Chili weg waren. Het vliegveld zelf verlaten bleek namelijk wat lastiger dan verwacht, toen we eerst lang moesten wachten bij de douane. De douanebeambte stelde ons een paar moeilijke vragen, waaronder 'Oh, Annabel? Like in the horrormovie?', maar gelukkig kregen we uiteindelijk alle drie onze stempel. Vervolgens moesten we nog een formuliertje inleveren, waarmee we verklaarden dat we geen vreemde agriculturele dingen Chili in zouden smokkelen. Gelukkig hadden we alle vijf de appels die mee waren op de vlucht al opgegeten, dus dat kwam goed! Toen we uiteindelijk de aankomsthal inliepen, werden we bestormd door Chilenen die ons wel even naar onze bestemming zouden brengen. Een beetje overdonderd gingen we eerst maar eens pinnen, en ook daar was iedereen bereid om ons te 'helpen'. Daarna hebben we iedereen afgeschud met de mededeling dat we gewoon met het OV zouden gaan, en of ze ons even konden vertellen waar de blauwe bus zou vertrekken. Dat hielp, en even later zaten we rustig in de bus, die ons naar een metrostation bracht. We hebben ons toen in een metro gepropt (beeld je in: 3 chicks met een volle backpack op hun rug en een rugzak op hun buik in een volle metro) en zijn met overstap naar onze eindhalte gegaan. 

Het hostel bleek meer dan prima te zijn, op een fijne locatie met relaxte mensen en prima bedden, en gratis wijnavond op onze aankomstdag! Daar hadden we zeker zin in, maar eerst was het tijd om de stad te gaan ontdekken. We zijn lopend naar het centrum gegaan, en dat beviel ons eigenlijk heel goed! De sfeer in de stad is heel leuk, met heel veel parkjes en groen en palmbomen en fonteintjes en niet al te veel mensen op straat. En wat bijzonder is, is dat je bijna continu de besneeuwde toppen van de Andes in de verte kunt zien. Daarnaast is het ook bijzonder dat de mensen hier niet al teveel remmingen hebben: de kleffende, half over elkaar heen liggende, in elkaar verstrengelde stelletjes zijn niet te missen. In het begin keken we daar wat raar van op, maar na twee dagen wen je eraan dat er onder elke palmboom een hoopje mens ligt. 

Verder zijn de mensen heel behulpzaam, en vinden ze ons vaak erg grappig. Zo ging een vrouw in de supermarkt uitleggen hoe Irene kiwi moest uitspreken (kiWI, kiiiiWI), en lag ze daarna vijf minuten met een collega in een deuk. Ook onze hostelmeneer is heel aardig, en heeft ons goede tips gegeven over dingen die we moesten zien en leuke eettentjes en dergelijke. Op straat is het ook prima te doen, op af en toe een 'holaaa chica's!' na word je gewoon met rust gelaten, en ook in het donker kunnen we prima over straat. Heel fijn dus!

Morgen is het plan dat we nog wat in de stad chillen, en 's avonds willen we de nachtbus nemen naar Pucon (ten zuiden van Santiago), waar veel wildparken zijn, een vulkaan en hot springs! Dus dat wordt vast fantastisch. 11 uur busreis hebben we daar wel voor over (wat volgens de locals hier betekent dat het dus om de hoek ligt...)! En nu gaan we nog even een plonsje maken in ons zwembadje! Foto's komen later, aangezien ik dit via mijn telefoon schrijf en de meeste foto's met m'n camera maak! Dus hopelijk komen we binnenkort een keer een computer tegen, zodat ik foto's kan uploaden!

Liefs, Annabel