Het wiebelende flatgebouw van Concepción en de graffiti van Valparaíso

10 november 2016 - Valparaíso, Chili

Vrijdagochtend kwamen we lekker vroeg, om 6 uur, aan in Concepcion. Na een flinke wandeltocht met onze grote rugtasvrienden kwamen we aan op de plek van ons appartement, dat we hadden geboekt met booking.com omdat we geen hostels online hadden kunnen vinden. Helaas bevond het appartement waar we moesten zijn zich niet op de aangegeven locatie, waardoor we geen idee hadden wat we moesten doen. De baliemensen van de flat waar we stonden konden weer eens geen enkel woord Engels, wat het er niet makkelijker op maakte, maar ze waren wel behulpzaam. Wij hadden gelukkig wel een telefoonnummer gekregen, en een daadkrachtige tante heeft dat nummer toen voor ons gebeld en ons naar de juiste plek gebracht, wat gelukkig schuin tegenover in een ander flatgebouw was. Een andere Chileen die geen Engels kon haalde ons toen op, en zo waren we toch opeens om 10 uur al in het appartement! Toen konden we gelukkig nog even een dutje doen. Ik ben formidabel goed in het doen van dutjes, maar Marjolein en Irene iets minder, want rond half 1 werden zij wakker en dachten ze dat ze gek werden. De hele flat (wij zaten op de 17e verdieping) bewoog namelijk een beetje... En bij toeval kwamen we er gisteren bij het bekijken van het nieuws achter dat dat een aardbeving met een kracht van 6.4 op de schaal van Richter is geweest! Wel ver uit de kust en diep in de grond, maar toch. Weer wat meegemaakt (ook al was het slapend, haha). 

Eenmaal ontwaakt uit deze halve winterslaap zijn we door de stad gaan lopen: het was lekker weer, en gedurende het rondstruinen zagen we wel 4 universiteiten in de stad! Ook veel studenten, maar verder was er niet echt veel te doen. Ook bezienswaardigheden waren er niet echt, dus we gingen lekker eten in ons appartement en daarna lekker chillen en vroeg slapen!
De volgende dag hadden we om 23.45u de nachtbus maar Valparaíso, dus moesten we wat tijd doden. We konden tot 14u in het appartement blijven, wat ideaal was, en vervolgens zijn we op een grasveld bij een supermarkt gaan zitten zonnen tot 20u 's avonds! Lekker een beetje gelezen, geslapen en gekletst, wat erg chill was. Ons avondeten bestond uit een vers gebraden kip van de supermarkt, kleffe friet en een salade, en dit was echt een feestmaal (vooral de kip uit elkaar pulken, heerlijk om te doen!). Er kwamen ook nog twee meisjes met drie puppies bij ons zitten en spelen, dus toen waren we al helemaal gelukkig. Daarna zijn we naar het busstation gegaan om te wachten op onze nachtbus, die ons naar Valparaíso bracht!

Ook hier kwamen we heerlijk vroeg aan, zondagochtend om half 8, en dan sta je altijd lekker gedesoriënteerd op het busstation te kijken hoe de stad wakker wordt terwijl je dat zelf nog amper bent. Onze kaart gaf aan dat we heel ver van het hostel zaten, dus besloten we de metro te nemen naar ons hostel. De vrouw van de metro deed een beetje raar, maar gaf ons toch kaartjes, en eenmaal op het station begrepen we waarom: onze kaart (een app op de telefoon) had een foutje gemaakt en we stonden vrij dichtbij, waardoor we maar 1 halte met de metro hoefden in plaats van 8. Gelukkig waren we toen wel snel bij het hostel, waar we onze tas konden droppen, en stonden we om half 10 alweer op straat om de stad te verkennen. 
We begonnen met het huis van Pablo Neruda, een Chileense dichter/poëet/hoge pief die bovenop een van de vele heuvels van Valparaíso een huis heeft gebouwd en ingericht met allerlei spulletjes uit de hele wereld. Erg mooi om te zien, op een prachtige locatie! Daarna zijn we door de stad gaan lopen, heuvel op, heuvel af en ondertussen alle prachtige graffiti en muurschilderingen bewonderend. Zoveel kleuren en tekeningen en detail, echt ontzettend mooi! Een prachtige stad.

De volgende dag zijn we naar een nabijgelegen stadje gegaan, Viña del Mar, waar we wilden gaan zwemmen in de Pacific! Het was wel een klein beetje fris, maar we pakten toch onze bikini's en gingen op weg! Eenmaal daar aangekomen zagen we de prachtige, ruige blauw/groene zee op de rotsen slaan, en regelmatig vloog er een pelikaan langs of dook er eentje de zee in, op zoek naar lekkere vissies. Daardoor kregen wij ook honger, en gingen lekker lunchen bij een tentje aan zee. Ondertussen ging de wind een beetje liggen en verdwenen de laatste wolkjes: het weer was ons goed gezind! Na de lunch schoten we dus in onze bikini's en snelden we het strand op. De golven waren heel erg hoog en sterk en heftig, dus in het begin durfden we alleen tot onze knieën de zee in en lieten we ons dan omgooien door de golven, maar uiteindelijk waren we echt aan het zwemmen! Het water was koud, maar omdat we de hele tijd aan het strijden waren met de golven merkten we dat amper, en het was echt genieten. 

De volgende dag gingen we ook weer enorm genieten, want we gingen wijnproeven bij de Casas del Bosque wijngaard/wijnhuis/wijnfabriek in Casablanca, op een uurtje afstand van Valparaíso. Samen met een Australiër kregen we daar een tour en daarna mochten we 5 verschillende wijnen proeven. Onze Australiër nam van alle wijnen een slokje, vond ze lekker en peerde hem toen weer, maar wij vonden dat echt heel erg zonde van al die lekkere wijnen. Dus, studenten als we zijn, hebben we alle fantastische wijntjes gewoon lekker tot de bodem opgedronken (wijnetiquette? Doen we niet aan). En lekker dat het was! Hmmmmmmm!

Woensdag hebben we het grootste deel van de dag besteed in de bus naar La Serena, waar we nu zijn! Hier hebben we ook alweer even in zee gedobberd, en gaan we morgen en overmorgen pinguïns proberen te spotten en een vallei bekijken, en pisco (het Chileense nationale drankje) uitproberen! Kortom, we beleven nog genoeg moois en genieten volop! 

Foto’s

2 Reacties

  1. Wilma en trea:
    14 november 2016
    Wat weer een prachtig verhaal en foto's. Zo blauw heb ik nog nooit een zee gezien!
    Dat jullie genieten is aan alle kanten mee te beleven! Bedankt maar weer!
  2. Machteld:
    15 november 2016
    Van jouw mama Annabel hoorden we zondagmiddag dat jullie een aardbeving mee hadden gemaakt. Nu weet ik dat een flatgebouw wat heen en weer kan gaan met veel wind, maar dit lijkt me toch wel een hele speciale ervaring !!

    groetjes Machteld